Elden Ring przedstawia świat wiecznej katastrofy, w którym apatia dotyka nawet czasu. W Ziemiach Pomiędzy to we wspominających przeszłość przedmiotach martwych, a nie w ludziach i bogach, iskrzy się jeszcze życie.

Elden Ring przedstawia świat wiecznej katastrofy, w którym apatia dotyka nawet czasu. W Ziemiach Pomiędzy to we wspominających przeszłość przedmiotach martwych, a nie w ludziach i bogach, iskrzy się jeszcze życie.
Rzecz o grach i intuicjach moralnych.
BioShock i BioShock 2 to pochwała obiektywizmu. Wypowiedzi twierdzące coś przeciwnego można postrzegać jako potwierdzenie teorii powielaczy zaproponowanej przez Ayn Rand.
The Last Guardian Fumito Uedy to dramat trzech aktorów – chłopca, Trico i Pana Gniazda. Postacie orbitują wokół siebie, oddziałując wzajemnie mimo odległości, jaka je dzieli. Dystans między każdą z nich to nieskończoność.
Miasto. Masa. Maszyna. Soma. Psyche. A pomiędzy tym wszystkim – przeżywanie.
Nieustający ferment w mieście Revachol. Wszystkie idee polityczne i gospodarcze były po kolei wchłaniane przez tkankę miejską, a następnie – zgodnie z logiką historyzmu – konfrontowane ze swoimi przeciwieństwami. Wydaje się jednak, że w momencie, w którym gracz wkracza do świata gry Disco Elysium, ludzka inwencja się kończy, a ferment jest jałowy.
„Procesy generujące działania, których rezultaty są nieznane” jako metoda twórcza stosowana w muzyce eksperymentalnej, powieści Locus Solus oraz grze No Man’s Sky.
Przez lata granica między filmem a grą zacierała się coraz bardziej. Heroiczne popisy naszych wirtualnych towarzyszy broni nie różnią się obecnie od ich hollywoodzkich odpowiedników. Kto zaczął ten trend?
Od samych początków teorii poznania można było usłyszeć zarówno głosy krytyczne, jak i sceptyczne dotyczące możliwości poznawczych człowieka. Sceptycyzm poznawczy w literaturze reprezentuje np. mitologia Wielkich Przedwiecznych stworzona przez H.P. Lovecrafta. Podobne stanowisko zajmuje gra Bloodborne, dla której uniwersum Samotnika z Providence jest kamieniem węgielnym.
Artyści koncepcyjni pozostają zawsze na drugim planie, a to przecież oni kreują światy podziwiane przez miliony graczy na całym świecie. Tekst ten jest hołdem dla ich pracy i próbą przybliżenia tego, czym się zajmują w trakcie procesu tworzenia gry wideo.